کفش ها تنها محل تماس پا با زمین حین راه رفتن است و با انتخاب یک کفش مناسب و به اصطلاح ارگونومیک می توانیم راه رفتن راحت تری داشته و در ضمن از آسیب های وارده بر پاها (زانو و قوزک پا) و بخصوص کمر در راه رفتن های طولانی مدت جلوگیری کنیم. پاها، قلب دوم ما هستند! پس لباس مناسبی به تنشان کنیم!
برای انتخاب کفش های ارگونومیک چه اصولی را باید رعایت کنیم؟
هنگام انتخاب کفش ارگونومیک این قانون اولیه را در ذهن داشته باشید که پای شما هرگز نباید خود را با شکل کفش منطبق کند.
بسیاری از افراد تصور می کنند که کفش در زمان نو بودن باید پاشنه تنگی داشته باشد چرا که احتمال دارد در اثر استفاده روزمره به اصطلاح «جا باز می کند». این اشتباه باعث می شود که عده زیادی کفش تنگ انتخاب کنند.
در بیشتر افراد یک پا از پای دیگر کمي بزرگتر است به همین دلیل توجه کنید که همواره کفش را به اندازه ی پای بزرگتر خود بگیرید. کمي با کفش نو در مغازه راه بروید و از راحت بودن آن اطمینان حاصل کنید.
در صورت لزوم برای پای کوچکتر از یک کفی تنگ کننده استفاده کنید و دقت کنید کفش باید با پای شما اندازه باشد و از خریدن کفش تنها از روی سایز نوشته شده بر آن خودداری کنید.
وقتی کفش ارگونومیکدر پایتان است باید حداقل ۱- ۵/ ۰ سانتیمتر بین بلندترین انگشت پا و نوک کفش فاصله باشد در غیر این صورت یک سایز بزرگتر را انتخاب کنید.
هنگام راه رفتن، کفش باید با پای شما خم شود. در واقع کفش باید پای شما را در برگیرد نه اینکه محدود کند. از ویژگی یک کفش پیاده روی خوب می توان سبکی، انعطاف پذیری کفش در پنجه و ضربه گیری را نام برد.
جنس رویه کفش باید ترکیبی از نایلون و چرم باشد. این قسمت همیشه باید خشک و سبک بوده و تهویه مناسب داشته باشد.
رویه کفش باید حفاظت خوبی برای پا فراهم نماید و در بالای محل قرارگیری پاشنه، پدگذاری شده باشد.
کفی کفش نیز باید دارای دو خاصیت اساسی باشد، اول آنکه باید جاذب ضربه در حین راه رفتن بوده و دوم آنکه با دوام باشد.
کفش باید طوری باشد که زود تغییر شکل ندهد، همچنین اعصاب و عروق، ماهیچه ها، مجاری لنفاوی پا در آن تحت فشار نباشد و مفاصل بتوانند حرکات طبیعی خود را به راحتی انجام دهند.
۰۲۶۳۲۲۱۴۱۷۷